گَوران/ گبران در متون فارسی سده های نخست هجری   در متون متقدم فارسی دری واژۀگَوران Gawrān محتملاً با همان مضمون “گبران” بکار رفته است، برای نمونه در کتاب “طبقات الصوفیۀ” خواجه عبدالله انصاری هروی متوفی 481 ه ق از قول ابو احمد القلانسی از بزرگان صوفیه منقول است که […]

گبر(ان) Gabr(ān)، گَور Gawr(ān)، گوران (ان) Gōrān(ān): بنابر لغت نامۀدهخدا زیر مدخل “گبر” گَبر بمعنی آتش پرست، در (برهان قاطع) و (انجمن آرا)، مجوس، زرتشتی بِه دین: هربذ، مجاور آتشکده و قاضی گبران، در (منتهی الارب) است. بعقیدۀپورداود گبر از لغت آرامی هم ریشۀ «کافر» عربی مشتق است و امروزه […]