Gorani/Gurani Shahnameh or Kurdish Shahnameh? شاهنامۀ گورانی یا شاهنامۀکُردی هورامی؟ شاهنامه/ شهنامه الکورانی/ الجورانی ام شاهنامه الکردی؟

در سالهای اخیر شاهنامه ای که به زبان گوران توسط الماس خان کنوله ای در قرن 12 هجری قمری سروده شده است، بر اساس تحریف و به اشتباه به شاهنامه کُردی هورامی شهرت یافته و چاپ شده است. در حالیکه الماس خان خود در شاهنامه به گورانی بودن زبان داستان اینگونه تأکید دارد:

شُکر وه یزدان حیّ سبحانی

تمام بی داستان لفظ گورانی

اَر صد مضمونش ماچان گورانی

ای لفظ گوران شکرفشانی

 

معنی: سپاس خداوند حیّ سبحان

داستان به زبان گوران پایان یافت

اگر زبان گورانی را زبان صد مضمون می نامند

این زبان گوران زبان شکرفشانی و شیرین سخنی است

 

في السنوات الأخيرة ، عُرفت الشاهنامه الکورانیه/ الجورانیه، التي كتبها ألماس خان كندولي بلغة الجوران/ الکوران في القرن الثاني عشر الهجري، ونشرت باسم شاهنامه الكردي الهورامی على أساس التحريف والخطأ. بينما يؤكد الماس خان نفسه في الشاهنامه على Gurani / Gorani للغة القصة كما هو موضح أدناه:

الحمد لله الحي والسبحان، انتهت القصة بلغة كوران/ جوران، إذا كانت لغة الجوراني/ الکورانی تسمى لغة مائة موضوع، لغة كوران هذه هي لغة اللمعان والكلام اللطيف.

 

In recent years, the Shahnameh, written in the language of Goran by Almas Khan Kanudulei in the 12th century AH, has been known and published as the Kurdish Hawrami Shahnameh based on distortion and error. While Almas Khan himself in Shahnameh emphasizes the Gurani/Gorani of the language of the story as seen below:

Šokr wa yazdān ḥayyē sobḥāni

Tamām bi dāstān lafz-ē Gōrāni

Ar sad mazmuneš māčān Gōrāni

Ī-Lafz-ē Gōrān šekar-fešāni

 

Thank God, living and pure

The story ended in the language of Goran

If the Gorani language is called the language of a hundred themes

This language of Goran is the language of mellifluosity and sweet speech

 

جلد و صفحۀ ابیات فوق در شاهنامۀ تحریف شدۀ چاپ شدهدر پایین آمده است:

The cover and page of the above verses are listed below in the distorted edited Shahnameh:

نسخۀ الکترونیک Electronic version

نسخۀ چاپ شده

Edited Version

 

جنبش فرهنگی گوران

گوران، زبانی مستقل از زبان کُردی و از گروه زبانهای ایرانی شمال غربی و هم خانواده با زبانهای تالشی، وفسی، گیلکی و سمنانی است. گوران بزرگ شامل گویشهای هورامی (لهون، تخت)، گوران (ژاوروئی-پاوه ای، باجلان، عبدالملکی، زنگنه-کندوله ئی، جباری، همه وند، گهواره ای و ...)، شبک و زازا (دیملی) و ... میباشد که در زاگرس مرکزی، شمال عراق و شرق آناتولی رواج دارد.

Next Post

قوم گوران --- گارنیک آساطوریان

پ آبان 27 , 1400
PDf قوم گوران در اینجا دانلود شود: گارنیک آساطوریان – قوم گوران      

You May Like